خواب از جایگاه بسیار مهمی در زندگی ما برخوردار است. خوابیدن مثل تغذیه کار غریزی است و هر یک از این دو جزیی از غریزه بقاء است. 
اهمیت استثنائی خواب علیرغم این که ما به آن بی توجه هستیم، از هر زاویه ای که آن را مورد بررسی قرار دهیم و ازهر جنبه زندگی که به آن مربوط می شود بنگریم، یک واقعیت است. خواب ناکافی از جهت های مختلف بر انسان عواقب سوء می گذارد. 
از نظر جسمی در صورت بی خوابی، بیماری های مزمن نیز گسترش می یابد، تغییراتی نیز در فرمول خون به وجود می آید که در درازمدت سبب پیدایش کم خونی می گردد و حالت کسالت همراه با خستگی دایمی و فزاینده و یک حالت تنبلی که به خوبی نمی توان آن را توجیه کرد، تولید می کند. علاوه بر این بدخوابی نه تنها باعث خستگی می گردد، بلکه نیروی جسمی را نیز کاهش داده و عمل گوارش را مشکل تر و کندتر می سازد و عملکرد حواس نیز مختل می شود. 
دانش آموزانی که خواب کافی نداشته باشند، عصبی، نگران، ناپایدار و سپس مضطرب شده و از مرحله روانی شدید به مرحله کوفتگی و خستگی می رسند. 
مسلماً در این بدخوابی ها، دوره های طبیعی و بیولوژیک همراه، با تناوب هایی از شدت و ضعف نیز وجود دارد، ولی چون خواب از کیفیت و کمیت بدی برخوردار است آنها را تشدید کرده و از کاهی کوه می سازد. شخص کم خواب دائماً دچار ناراحتی روانی می شود. چنین فردی خصایص بسیار با ارزش خود یعنی دوراندیشی را از دست می دهد. براثر بی خوابی روزبه روز بر افسردگی کودکان افزوده می شود و مشکلات دیگری در این زمینه عارض آنها می گردد، از جمله کم اشتهایی، ضعف انرژی، مشکلات روحی، کناره جویی از دوستان و فعالیت ها، احساس بی ارزش بودن و اندوهگینی می کنند. 
همچنین اهمیت دادن به هدف در آموزش وتقویت انگیزه درونی از جمله عوامل ایجاد نشاط در دآنش آموزان است.

انگیزه چیست؟

انگیزه حالت مشخصی است که سبب ایجاد رفتاری معین می شود. انگیزه های روانی به طور عمده تحت تأثیر اجتماع خاصی قرار دارند که شخص در آن رشد کرده است.

تعریف انگیزش:

انگیزش به علت یا چرایی رفتار اشاره دارد، روان شناسان مفهوم انگیزش را به عواملی محدود می سازند که به رفتار نیرو می بخشد و به آن جهت می دهند.

انگیزش هم هدف است، هم وسیله. به عنوان هدف، از دانش آموزان می خواهیم نسبت به موضوع های گوناگون علمی و اجتماعی علاقه کسب کنند. به عنوان وسیله، انگیزش مانند آمادگی ذهنی یا رفتار ورودی، پیش نیاز یادگیری به حساب می آید و تأثیر آن بر یادگیری، یکی از امور بدیهی است. یادگیری معلول انگیزه های متفاوت است. یکی از این انگیزه ها که نقش مهمی در جریان یادگیری دارد، میل و رغبت شاگردان به آموختن است. رغبت، محرکی است که نیروی فعالیت را افزایش می دهد. برای این که شاگردان در هنگام یادگیری فعال باشند، باید به موضوعی که می خواهند فرا بگیرند، علاقه مند باشند. برای ایجاد رغبت، لازم است مطالب و مفاهیم درسی بر اساس نیاز شاگردان تنظیم شود و هدف ها برای دانش آموزان ارزشمند و قابل وصول باشد. هدف ارزشمند و قابل وصول، فرد را به خواستن و طلب کردن وا می دارد و نیروی لازم برای فعالیت را در او به وجود می آورد. از راه های متفاوتی می توان ایجاد انگیزه کرد و علاقه ی دانش آموزان را به یادگیری افزایش داد. در این نوشتار، بعضی از این روش ها و فنون معرفی می شوند.

1- تقویت اعتماد به نفس.

2- تقویت افکار مثبت در کودکان

3- آراسته و زیبا بودن آموزگار در حد قانون مدرسه و کلاس.

4- نظافت و تمیزی و تزیین کلاس و دیوارها و چیدمان میز و صندلی.

5- برگزاری دوره ­های کوتاه مدت روانشناسی کودک برای آموزگاران

6- استفاده از روش ­های تدریس یاددهی و یادگیری فعال و مشارکتی در کلاس

7- استفاده در حد نرمال آموزگاران از کلمات محبت آمیز و گاهی خودمانی و شوخی های بجا و به اندازه

8- استاده از ابزار تشویق بجای تنبیه و عدم استفاده از کلمات توهین ­آمیز

9- خوردن صبحانه توسط دانش­آموزان (خوردن صبحانه باعث هوشیاری کودک شده).

من ابتدا سعی کردم در بدو ورود به کلاس به خصوص در زنگ اول ابتدا با صدایی بلند و البته آهنگین نام خدا را بیان کرده و توجه دانش ­آموزان را به خود جلب کنم و سپس با گچ رنگی روی تابلو بنویسم.

همچنین سعی میکنم بعد از هر مدتی چیدمان را به کمک خود دانش آموزان تغییر دهم تا کلاس یکنواخت نشود و نیز هر هفته با توجه به مطالب درسی، مطلبی تهیه و به دیوار کلاس یا تابلو بچسبانم و یک نفر از دانش ­­آموزان به عنوان نماینده بهداشت انتخاب تا در زنگ آخر نظافت را چک کند.

و زنگ را با شعری متناسب با آن روز شروع و سپس حضور و غیاب  البته با نام کوچک را انجام می­دهم و با همه احوال­پرسی و از غایبین روزگذشته دلجویی  کنم و برای تدریس هر درس سعی کردم تا حتما از همه دانش­ آموزان در تدریس استفاده کنم تا دانش ­آموزان در کلاس فعال باشند. برای پایان هر تدریس با شیرینی یا یک داستان یا یک بازی دوباره جو کلاس را با نشاط میکردم و جایزه و کارت تشویقی نیز در کمد کلاس تهیه کردم تا در کلاس ایجاد رقابت سالم نمایم.

همچنین برای مشارکت همه دانش ­آموزان در کلاس تصمیم گرفتم تا به نوبت مسئولیتی به دانش ­آموزان داده شود. و برای روش تدریس روشی عال و بانشاط در کلاس ایجاد نمایم.